Thursday, April 30, 2020

Always the second choice

ఒక తరగతి లో 9 మంది గుంపుగా స్నేహితులు అయ్యారు..
వారి అనుబంధం చూడ ముచ్చటగా ఉంటుంది.
9 మంది ఒకేసారి తినడం, తిరగడం, సినిమాలు , షికార్లు..

అలా జరుగుతుండగా, 9 మంది లో ఇద్దరిద్దరు థిక్ ఫ్రెండ్స్ లేదా బెస్ట్ ఫ్రెండ్స్ అయ్యారు.. ఒకరు మాత్రం మిగిలిపోయారు.

కారణాలు మంచి చెడు అన్నీ ఉన్నాయ్..

కానీ, ఆ ఒంటి పిల్లని, ఎవరు వదిలే వారు కారు. ఆ జతలు, వారి 3rd  wheel  కింద ఆ పిల్లని అన్నిటికి పిలిచే వారు.

కానీ ఎప్పుడు వారి బెస్ట్ ఫ్రెండ్ తర్వాత సెకండ్ ఆప్షన్ కిందే...

నాకు పెళ్లి ఫిక్స్ అయ్యిందే, ఎవరికీ చెప్పలేదు, దాని తరువాత నీకే...
బయటకి  వెళ్ళడానికి నేను అది ప్లాన్ చేసాం, నువ్వు వస్తావా?
దానికి నాకు మూవీ టికెట్స్ తీసుకున్న , అది రానంది, నువ్వు వస్తావా?

అలా  ఆ 4 బ్యాచ్ లు ఈ ఒంటి పిల్లని పిలుస్తారు.
సో ఆ ఒంటి పిల్లకి ఏదో మిస్ అవుతున్న. నాకు స్నేహితులు లేరు అని ఎప్పుడు అనిపించేది కాదు.

కానీ ఒక రోజు వచ్చే వచ్చింది. అందరి దారులు వేరు అయ్యాయి.. అందరి ప్రియరిటిస్ మారాయి, ఎవరి జీవితం వారికి మొదలయింది. ఎవరి కష్టాలు వారు పడుతున్నారు.

అందరు వారి వారి బెస్ట్ ఫ్రెండ్ తో మాట్లాడుకుంటున్నారు. ఈ ఒంటి పిల్లకి ఎవరితో మాట్లాడాలి అని అర్ధం కాలేదు. ఎవరికీ కాల్ చేసిన, బిజీ అనో, తర్వాత మాట్లాడదాం అనో అన్నారు.

ఆ రోజు ఆ ఒంటి పిల్లకి అర్ధం అయినా విషయం.....

నేను అందరితో ఉన్న కాలంలో ఎవరితో మరీ చనువుగా మెలగలేదు. టచ్ మీ నాట్  లాగ, ఉండి లేనట్టు ఉన్న.
మంచి చెడు ఏదైనా నాకు సంబంధం లేదు, మీ  ఏడుపు మీరు ఏడవండి అని వదిలేసా ...
అందరితో మంచిగానే ఉన్నా, అందరిని ఇంప్రెస్స్ చేయాలి, వారు ఏది చెప్పిన ఉ కొట్టి సరే అని పక్కకి పోయాను.. అని..

ఒక బంధం లో ఫస్ట్ ఆప్షన్ అవ్వాలి అంటే, ఆ మనిషి ని అర్ధం చేసుకోవడమే కాదు, ప్రేమ తో పాటు గౌరవం, మంచిగా ఉండడం తో పాటు, తప్పు చేసినప్పుఫు మందలించాలడం, సహాయం అడగడం తో పాటు, నేనున్నానని చేయి అందించడం..

కానీ, ఇవన్నీ తెలిసే సమయానికి ఈ ఒంటి పిల్లకి చాలా ఆలస్యం అయ్యింది.

she  is  just one  life time late . ... .... 





Wednesday, April 1, 2020

ప్రకృతిని తలపించే మిత్రులు

గత కొద్ది రోజులుగా నా పుట్టిన ఊరు అయిన విశాఖపట్నం బాగా గుర్తుకు వస్తోంది..
అలా సాగర తీరం లో కూర్చుని, కాలాన్ని మర్చిపోయి, వేరే ప్రపంచంలోకి వెళ్లి, విహారం చేసి రావాలనిపించింది.. అది జరగని పని కానీ అదే అనుభూతిని ఇచ్చిన మిత్రులు పక్కనే ఉన్నారు.. 

ఒకరు పైకి కిందకి లేచి పడే కెరటం లాగ. ఒక రోజు చాల సరదాగా, అతి ఉత్సాహంగా కబుర్లు చెప్తే, ఇంకో రోజు ఇంతేనా జీవితం అని నీరు కార్చే మాటలు.. మన పాదాలకు చల్లగా తాకే అలలు గుర్తుకొస్తాయి. ఆడుకోవాలి అని ఎంత అనిపిస్తుందో, లోపాలకి వెళ్ళకూడదు అని కూడా అంతే భయం వేస్తుంది. 

ఇంకొకరు, ఆ సాగర తీరం లో కూర్చుని ఉండగా మనని  తాకే గాలి లాగ.. గాలితో పాటు వినపడే ఆ గాలి మరియు కెరటాల శబ్దం. అదే లేకపోతే ఆ సముద్రానికి కళే  లేదేమో అనిపిస్తుంది. ఒక సారి హోరున వీస్తే, ఇంకో సారి చల్లగా వీస్తుంది. ఎంత సరదా ఓ అంతే లోతు.. కళ్ళు మూసుకుపోయినా, మనసు బండబారిపోయిన, చలింపగలిగే శక్తి ఆ గాలికే ఉంది కదా. . 

ఇక పెద్దగా పాత్ర ఏమి లేదు అనిపించినా, పొడి పొడి సమాధానాలు చెప్పినా , మా జీవితాల్లో ఒక రుచిని నింపిన బంధం. ఆ కడలి కలయిక మిగిల్చేది నోటికి తగిలే ఉప్పదనం. నవ్వొస్తుంది కానీ, ఆ మురీల mixture  కి రుచి, అంతెందుకు ఆ ఉప్పే లేకుంటే జీవితం చప్పె కదా.. సముద్ర స్నానం మంచిది, మనసుని శుభ్రపరిచేసిది ఉప్పే.. ఉంటే పట్టించుకోము కానీ, లేకపోతే నచ్చదు.. 

Marokaru neeru..  samudram lo unde neerulanti vaaru.. neeru a kada ani elanti emotions undavu ani anukokandi... Samudra teeram lo challani sayantram vela vachhe anandam stable ga unna neeru valla... Ade neetiki kopam vaste kotladi jeevarasulani mingeya galige sattuva undi...
Jeevam puttindi neetilone antaru.... Aa neeru a samudram ayi veladi jeevarasulaki chotu istundi... Aa neeru a naduluga mari lakshaladi mandi daaham tirustundi..Aa neeru a kotladi mandiki annam peduthhndi pacchani pantalani pandistu...

ఇంత కన్నా ఏం కావాలి అని, చేతులు జోడించి ఆ దేవుడికి ఒక దండం పెట్టుకున్నా.. 

karu mabbulu

ఊరు మొత్తం కారు మబ్బులు కప్పేసాయి, నా మనసును మీ ఆలోచనలు కప్పేసినట్టు..........